نوبت عاشقی یا شجره طیبه
هنوز هم نفس هایی هست که به هوای عشق محبت به دیگران در سینه ها می طپد. هم ممد حیات است و هم مفرح ذات. کسانی که مشتاقانه می آیند تا دست در دست هم دهند و شاخه گلی زیبا در طبیعت لایتناهی انسان ها بکارند تااز ثمره آن زندگی بر کام بسیاری از همنوعان خود شیرین شود.
شجره طیبه نه ادعایی دارد و نه می خواهد تاریخی را ورق بزند. او دوست دارد تا تاریخ امروز را برای فردایی بهتر بسازد و چه خوب که در این راه موفق عمل کرده است.
بسیاری دست به عمل خیر می زنند تا به منفت شخصی یا منصب دولتی برسند. اما اینجا افرادی به دور هم جمع شده اند که نه تعلقی به مال دنیا دارند و نه در انتظار منصبی هستند.
شاید آن ها بهتر از هرکسی می دانند رد پای خوبی و مؤثربودن در این دنیا ... تنها و تنها ثمره ای است که از آنها بر جای می ماند. نخبگانی که دست تقدیر همه چیز به آنها داده الا تأمین معاش برای رسیدن به فردایی پربار.
شجره طیبه این خلاء بزرگ را با محبت و دوستی مردمی که مشتاقانه آغوش برروی محبت گشوده اند تکمیل کرده تا با هم اندیشی ، هم دلی ، محبت ، ایثار و فداکاری به فردای روشن این نخبگان نوری ارزشمند تابانده باشد.
کسانی که دیروز برای تأمین معاش تحصیل خود از همه جا مانده بودند. امروز خود دست واماندگان را می گیرند تا شاید بتوانند در این راه آنهایی که روزی نیازمند بودند... دست نیازمندی را بگیرند تا اورا به قله های رفیع دانستن و تخصص و خدمت برسانند.
جشن نوبت عاشق در سالن مجموعه سیتی سنتر بیشتر از آنکه گپ و گفتگویی باشد برای تحکم قدم و دوستی ، راهی نورانی بود برای جستجوی محبت در دامان کسانیکه بی محابا از آن دریغ نمی ورزند.
کسانی که از مال خود می گذرند. تا بر توشه علمی دیگران بیفزایند. به راستی که جای تحسین دارند آن بزرگ مهربانانی که از مال خود میگذرند تا بر ثروت جامعه ای بیفزایند.که این بهترین سرمایه است. سرمایه ای که چراغ آخرت انسانی را روشن خواهد ساخت.
کسانی که از دیروز و امروز و فردا از آبشار محبت شجره طیبه بهره ها برده اند و می برند ، خوب می دانند که طعم محبت چشاندیست نه گرفتنی. در این میان آنانیکه دست پر برکت خود را به سوی این عزیزان دراز کرده اند تا آینده ای روشن را بسازند. خود بهتر میدانند که نیکویی آنان چراغ روشن آینده یک دنیاست.
آنان خوب می دانند که ...آن زمان که در مدرسه ای باز شود به مثابه آن است که بیست بعد در زندانی بسته شود.
حمایت از یک نخبه بی بضاعت برای اینکه به دانشمندی در آینده تبدیل شود همانقدر ارزشمند است که ستارگان روشنی بخش حیات بر آسمان علم کشوری به درخشش در آیند.
از آن مهم تر جلوگیری از هدر رفت نخبگانی است که فردای هر کشوری به آن نیازمند است. ادیسون اولین چراغ برق را روشن کرد و ماری کوری اولین تصویر رادیولوژی را برداشت و اینشتن اتم را شکافت تا به ما بیاموزد که یک فرد خنثی تا یک «روشنایی مطلق» تنها چند گام فاصله دارد.گامی که به دست افراد خیر برداشته می شود. آنهایی که می دانند در چه مسیری ره توشه انداخته اند و خوب می دانند که به چه پایانی می رسند.
امید است این انجمن(نوبت عاشقی بخوانید شجره طیبه) با تمام سرعت به کمک و همت خیرین بتواند در راهی که گام نهاده موفق به پیش برود. شجره ای که اگر در سراسر کشور گسترش پیدا کند دیگر هیچ نخبه ای در پشت سد تحصیل علم و دانش و بزرگی به انتظارنخواهد ماند واز کوره های آجر پزی و فعله گی در مقابل مبلغی ناچیز سردر نخواهد آورد و به جامعه روشن فردا سلام خواهد داد.